اوزیک

یکیو ساختم مث تو اما تمام تنش از گله یه لب خندون گذاشتم مث خنده ناز و خوشگلت

من اون صورت ماهو باز درست عین خودت ساختم من قلبمو دادم بهش بشه مث خودت واسم

فرقش با تو اینه فقط این مجسمه است جایی نمیره و تو دستم هست

کل تنش گله اما بازم مث آدمه ...

فرقش اینه تمام روحمو دادم بهش وجودمو دادم بهش

جای تو اینجا یه عمری با منه ...

اگه دهن وا کنه تنش از صد جا ترک میخوره میبینی دوریت چجوری داره این فکرو فلج میکنه

انقدره از تو گفتم که تموم جونمو دادم بهش من خودم شدم مجسمه به عشق تو میگم آدم بهش

فرقش با تو اینه فقط این مجسمه است جایی نمیره و تو دستم هست

کل تنش گله اما بازم مث آدمه ...

فرقش اینه تمام روحمو دادم بهش وجودمو دادم بهش

جای تو اینجا یه عمری با منه ...